رابطه اضطراب و سرطان ؛

” مردان مضطرب بیشتر در معرض ابتلا به سرطان هستند “

 طبق یافته جدید محققان، مردانی که میزان بالای اضطراب را تجربه می کنند در معرض ریسک بالای مرگ ناشی از سرطان قرار دارند.

در این مطالعه محققان اطلاعات بیش از ۱۵ هزار فرد با میانگین سنی ۴۰ تا ۷۹ سال را در بریتانیا که به مدت ۱۵ سال تحت نظر بودند تحلیل و بررسی کردند.

نتایج نشان داد مردانی که مبتلا به اختلال شایع اضطراب هستند در مقایسه با مردان فاقد این اختلال، دو برابر بیشتر در معرض مرگ ناشی از سرطان بودند. هیچ ارتباطی بین اضطراب و سرطان برای زنان مشخص نشد.

اختلال شایع اضطراب، یک حالت روانی است که فرد در این حالت، میزان بیش از اندازه زیاد و طولانی مدت اضطراب یا نگرانی را تجربه می کند و حتی ممکن است دارای علائم فیزیکی نظیر کشیدگی ماهیچه ها، مشکلات خواب و اختلال در تمرکز هم باشد.

اولیویا رمس، عضو تیم تحقیق از دانشگاه کمبریج، در این باره می گوید: «با این مطالعه ما نشان می دهیم که اضطراب فراتر از یک خصیصه شخصیتی است و اختلالی مرتبط با ریسک مرگ ناشی از سرطان است.»

به گفته رمس، این مطالعه بزرگ ترین پژوهش در راستای ارتباط بین اضطراب و سرطان است و برای اولین بار این رابطه را در مردان نشان می دهد.

 کنترل اضطراب با این عبارت‌های جادویی!

 همانند یک مبارز رفتار کنید. هنگامی که اضطراب شما را از یک فعالیت اجتماعی یا رویدادی مهم دور می کند با انجام دادن خلاف آنچه ذهن شما می گوید بار دیگر کنترل را در اختیار خود بگیرید. بر همین اساس، شما پیروز خواهید بود و اضطراب طرف مغلوب مبارزه خواهد بود.

اضطراب احساس ناخوشایندی است که می تواند به واسطه عاملی شناخته شده یا ناشناخته در انسان شکل بگیرد. همه انسان ها به طور طبیعی در برخی مواقع دچار اضطراب می شوند که این مساله عادی است اما اضطراب مزمن می تواند حتی زندگی فرد را به طور کامل تحت تاثیر قرار دهد.

هنگامی که ذهن شما در تلاش برای مقابله با تمام عوامل استرس زا و ترس ها است می توانید یک نفس عمیق کشیده و یکی از مواردی که در ادامه به آنها اشاره می کنیم را مد نظر قرار دهید.

فقط انجامش بده ؛

از تلاش برای یافتن راه حلی ایده ال و بی نقص برای مقابله با اضطراب خود دست برداشته و تنها گام هایی به سوی جلو بردارید، حتی اگر این گام ها ناقص باشند. هیچ تصمیمی تا زمانی که شما اقدامی برای دستیابی به حالت اندیشه و تامل انجام دهید، اشتباه نخواهد بود.

اضطراب ناخوشایند است اما خطرناک نیست ؛ 

به خود یادآوری کنید که اگر چه اضطراب احساسی ناخوشایند است اما زمانی که احساسات بر شما غلبه کرده اند، هیچ گونه خطر فیزیکی تهدیدتان نمی کند. در هنگام اضطراب، به ویژه اختلال هراس، مردم احساس می کنند دیگر از این مورد جان سالم به در نخواهند برد. اگرچه با شرایط جالب و سرگرم کننده ای مواجه نیستید، اما فراموش نکنید خطر خاصی نیز شما را تهدید نمی کند.

من سپاسگزارم به خاطر …  ؛

زمانی را برای قدردانی از سلامت جسمی، خانواده دوست داشتنی، یا شغل با ثبات خود اختصاص دهید. مغز شما نمی تواند به صورت همزمان استرس و قدردانی را تجربه کند. در نتیجه، این روشی موثر برای تغییر طرز فکر شما محسوب می شود. هنگام که استرس دارید اگر بتوانید توجه خود را به سوی قدردانی از چیزی در زندگی خود تغییر دهید، بلافاصله حالت و احساس بهتری پیدا خواهید کرد.

اکنون اینجا باش ؛

تمرکز حواس را تمرین کنید. این به شما کمک می کند به جای این که در نتیجه تمام نگرانی ها و پشیمانی های خود دچار استرس شوید، در لحظه باقی بمانید. به افکار و احساسات خود توجه داشته باشید و آنها را به سوی سوژه ای که در حال حاضر رخ می دهد، تغییر دهید. به عنوان مثال، روی تماشای فرزند خود یا شستن ظرف ها متمرکز شوید تا افکارتان در حالت قابل تحمل‌تری نگه داشته شوند.

من می پذیرم ؛

هنگامی که احساس گرفتار شدن در چیزهایی را دارید که از کنترل شما خارج هستند، مانند گیر کردن در ترافیک یا خلق و خوی بد رئیس شما، این مساله را بپذیرید که چیزهای بد نیز اتفاق می افتند و خود را درگیر آنها نکنید. این شرایط فوق العاده است زیرا دیگر تلاش نمی کنید تا هر چیزی را مدیریت کنید. این شرایط به نوعی شبیه زدن دکمه حذف در رایانه است.

این نیز بگذرد ؛

هنگامی که به طور کامل درمانده شده اید به خود یادآوری کنید که اضطراب شرایطی زودگذر است. هنگامی که دچار استرس مزمن باشید همانند این است که در هر مشکلی غرق شده و به ندرت شناور باقی می مانید. به خود یادآوری کنید که عوامل استرس زا دائمی نیستند و این کار می تواند آرامش ذهن و انرژی مورد نیاز برای غلبه بر مشکل و یافتن راه حل های عملی را فراهم کند.

شما می توانید انجامش دهید ؛

اگر خود را در حالت دوم شخص قرار دهید همانند این است که تیمی از اعضای خانواده، مربیان و دیگر عزیزان به شما یادآوری می کنند که تنها نیستید. هنگامی که می گویید “من می توانم انجامش دهم” ممکن است اندکی دچار استرس شوید زیرا تنها هستید، اما هنگامی که در موقعیت دوم شخص قرار می گیرید از شما خواسته می شود تا اقدام های لازم را انجام دهید.

به اندازه کافی دارم؛ من کافی هستم ؛

روی «کافی» متمرکز شوید. واکنش استرس اغلب زمانی آغاز می شود که مردم احساس می کنند از منابع کافی برای رسیدگی به تقاضاهای ارائه شده به آنها برخوردار نیستند. اجازه دهید این احساس از شما دور شود و در لحظه به آرامش برسید. به خود بگویید “من دقیقا همان جایی هستم که قرار بوده در این لحظه باشم.”

اضطراب یک هشدار اشتباه است ؛

ترس و اضطراب خود را شناسایی کنید. اضطراب به معنای احساس درماندگی به واسطه یک عامل استرس زا حتی زمانی که هیچ خطر فوری شما را تهدید نمی کند، است. اضطراب را می توان همانند یک زنگ هشدار آتش دانست در شرایطی که هیچ آتش سوزی وجود ندارد. با درک این مساله که نیازی نیست وحشت زده و مضطرب شوید می توانید خود را آرام کنید.

احساس این که نمی توانم کاری را انجام دهم به معنای درست بودن آن نیست ؛

حقیقت خود را بررسی کنید. در یک مهمانی حضور دارید و فکر می کنید از پس رسیدگی به جمیعت حاضر بر نمی آیید و یا قرار است در برابر افراد زیادی یک سخنرانی داشته باشید و پیش از آن دچار ترس شده اید. با یادآوری این که ترس های شما معرف شما نیستند، قدرت بیشتری به خود ببخشید.

من دوستدار …  ؛

در پی نکته های مثبت باشید. از کلمه دوستدار برای هر واژه ای استفاده کنید که احساس می کنید شما را هنگامی که در بهترین حالت خود قرار دارید، تعریف می کند. اکنون چشمان خود را ببندید و به احساسی که تجسم این ویژگی در شما ایجاد می کند، فکر کنید. از این ارزش ها و احساسات برای هدایت خود پیش از آن که روز را آغاز کنید، استفاده کنید تا امکان ارائه واکنش به روشی که به آن افتخار می کنید را داشته باشید. ما تا اندازه ای روی کارهایی که باید انجام دهیم، متمرکز می شویم که فراموش می کنیم قصد داشته ایم چگونه باشیم. اگر با تفکر درباره یک واژه مشکل دارید می توانید تعریف هایی که دوست دارید از زبان دیگران بشنوید را در نظر بگیرید.

این یک فرصت است ؛

به حرکتی رو به رشد فکر کنید. هر مانعی در مسیر شما می تواند یک فرصت باشد. تلاش کنید مشکلات خود را به عنوان فرصت هایی برای یادگیری و رشد هر چه بیشتر در نظر بگیرید به جای آن که بر نتایج بالقوه منفی متمرکز شوید.

حتی با اضطراب می توانم زندگی خود را ادامه دهم؛

احساسات خود را بپذیرید. اجازه ندهید اضطراب شما را تضعیف کند. حتی اگر اندکی اضطراب دارید در یک مسابقه ورزشی شرکت کرده یا به ملاقات دوست خود بروید. نیازی نیست به طور کامل فاقد اضطراب باشید تا به زندگی خود ادامه دهید.

خلاف آنچه ذهنم می گوید را انجام خواهم داد ؛

همانند یک مبارز رفتار کنید. هنگامی که اضطراب شما را از یک فعالیت اجتماعی یا رویدادی مهم دور می کند با انجام دادن خلاف آنچه ذهن شما می گوید بار دیگر کنترل را در اختیار خود بگیرید. بر همین اساس، شما پیروز خواهید بود و اضطراب طرف مغلوب مبارزه خواهد بود.

استرس چه بلایی بر سر متابولیسم می‌آورد؟

استرس، واژه رایجی در زندگی روزمره است و با این که یکی از دشمن‌های اصلی ماست، متاسفانه خیلی از آن دوری نمی‌کنیم و براحتی تسلیم آن شده‌ایم: «وقتی می‌خواهیم به یک مراسم مهم برویم و دو ساعت در ترافیک معطل می‌مانیم و سرانجام دیر به آنجا می‌رسیم، وقتی قرار است فرزندمان تا چند ماه بعد امتحان کنکور دهد و ما آنقدر مشغول کارهای فرعی می‌شویم که او را فراموش می‌کنیم در نهایت وقتی امتحان را بد می‌دهد دعوا و مرافعه راه می‌اندازیم و ساعت‌های متوالی عصبی و ناراحت هستیم.

وقتی می‌توانیم با بودجه خودمان یک ماشین مناسب بخریم، ولی به خاطر چشم و همچشمی وام می‌گیریم و ماشین بهتری می‌خریم و بعد مجبور می‌شویم روزی سه‌ساعت از استراحتمان را به کار اضافه اختصاص دهیم.» همه اینها مثال‌های استرس رایج امروز است.

در این نوشته من سعی می‌کنیم آسیب‌هایی را که استرس روی سیستم‌های بدن وارد می‌کند توضیح دهم.

یکی از راه‌های مقابله ما با استرس، خوردن است. به صورت ‌ذاتی مغز حین استرس به قند بیشتری نیاز دارد و ما به سوی غذا می‌رویم. امروزه به دلیل در دسترس بودن غذا خیلی‌ها استرس را با خوردن جبران می‌کنند. متاسفانه این جبران غلط موجب چاقی وتبعات آن یعنی فشارخون، دیابت،تنگی رگ‌های قلبی، سکته مغزی، بیماری پروستات، سرطان پستان و..میشود.

افزایش قند خون :

 هورمونهای استرس که سردسته آنها آدرنالین وکورتیزول هستند وقتی تنش عصبی به بدن وارد میشود به خون وارد میشوند. این هورمون‌ها قند خون را از ذخایر بدن آزاد می‌کنند و با ایجاد مقاومت نسبت به انسولین جلوی مصرف قند توسط سلول‌های عمومی بدن را می‌گیرند تا این قند به مصرف مغز که بی‌نیاز از انسولین می‌تواند از قند بهره‌مند شود، برسد. زیادی قند خون نه‌تنها فرد را در معرض دیابت قرار میدهد، بلکه به خاطر فشار برلوزالمعده وزیاد کردن انسولین باعث ایجاد تغییرات متابولیک زیادی می‌شود که سر دسته آنها افزایش ریسک سرطان‌هاست.

از بین رفتن تعادل :

 به هم خوردن تعادل مواد اکسیدان و آنتی‌اکسیدان در بدن از ثمرات شوم استرس است. این مشکل دلایل مختلفی دارد که برخی ناشناخته هستند: اکسیدان‌ها و رادیکال‌های آزاد موادی هستند که هر لحظه در سلول‌ها تولید می‌شوند. این مواد در واقع سیستم دفاعی مولکولی بدن را تشکیل می‌دهند. سلول‌های دفاعی در برخورد با مزاحم‌هایی مثل میکروب‌ها با تولید وترشح رادیکال‌های آزاد آنها را منهدم می‌سازند. حین استرس در واقع بدن برای مقابله این مواد را بیش از حد تولید می‌کند.
با وجودفایده‌هایی که اکسیدان‌ها در بدن دارند، گاهی سطح اکسیدان‌ها دربدن خیلی زیادمیشود و دراین حالت آنها به مولکولهای موجود در سلول‌ها آسیب وارد می‌کنند.پروتئین ها، چربی‌ها و اسیدهای نوکلئیک موادی هستند که رادیکال‌های آزاد باعث آسیب آنها میشوند.این مواد آسیب دیده در مناطق مختلف موجب تخریب می‌شوند. به عنوان مثال چربی‌های اکسیده شده در جدار رگها رسوب می‌کنند و موجب تنگی رگ می‌شوند. در واقع وقتی غذای چرب را با استرس بخوریم چند برابر این که بدون استرس بخوریم زیانبار است.